Hoe lang duurt een ronde?
Doorgaans duurt een ronde 2 à 2,5 uur. Het geplande tijdstip laten we veelal aan (de agenda van) de artiesten over, maar hou er rekening mee dat patiënten vaak na een maaltijd even een dutje doen. Zodoende is tussen 14.00 en 17.00 uur vaak het meest gunstige tijdstip. 's Avonds kan eventueel ook, dan is het meestal wat rustiger. Als je slaapliedjes komt spelen, noemen we het voor de gelegenheid 'Bedtime Buskers'.
Hoeveel patiënten liggen er op een kamer?
Dat verschilt. Er zijn 1-persoons kamers en 4-persoons kamers. Maar op een 4-persoons kamer zie je ook weleens 1 of 2 patiënten. Soms is er bezoek aanwezig. Ook dat verschilt, van 1 tot 4 persoon per patiënt. Verder komt er geregeld personeel even mee luisteren en genieten. Schroom niet om speciaal voor deze fijne, harde werkers ook een liedje te spelen.
zijn we overal welkom?
Bij elke ronde gaat sowieso iemand van het ziekenhuis mee. Diegene loopt vaak 1 of 2 kamers vooruit om te vragen of men het leuk vindt als er wat voor ze gespeeld wordt. Daarbij wordt ook rekening gehouden met eventueel infectiegevaar (voor jou dan wel de patiënt). In dat geval kan er eventueel voor diegene op de gang worden gespeeld. Dat komt overigens weinig voor. Dus je kan de meeste patiënten ook gewoon een hand geven.
helemaal akoestisch?!
Yep. Helemaal akoestisch. Overigens hebben we eventueel een elektrische piano ter beschikking die we dus wel moeten inpluggen. Maar het is voor iedereen (patiënten en personeel) prettig om de rust te bewaren door geheel akoestisch te spelen. En mochten er patiënten zijn die er geen behoefte aan hebben, dan ervaren zij ook de minste hinder.
Hoeveel liedjes per kamer?
In principe 2 liedjes per kamer zodat we de mogelijkheid hebben zoveel mogelijk kamers te bezoeken. Maar soms blijven we iets langer; dat ligt helemaal aan de situatie. Anders krijg je een seintje van één van ons om weer verder te gaan naar een volgende kamer. In sommige gevallen kloppen we op elke deur. In andere gevallen hebben we een lijst met patiënten die een optreden hebben aangevraagd.
Alleen covers of ook eigen werk?
In de meeste gevallen worden er covers gespeeld, maar je mag ook eigen werk spelen als dat van toepassing is. Er wordt maar sporadisch gevraagd naar eigen werk, omdat men er simpelweg niet van op de hoogte is. Vaak vragen artiesten wat men zou willen horen, dat loopt uiteen van 'Nederlandstalig', 'iets vrolijks' tot een heel specifiek nummer van een artiest of het andere uiterste: 'maakt niet uit wat'. Heb je een bepaald verzoek niet in huis, dan kan je iets voorstellen wat bijvoorbeeld in het verlengde ligt. Tijdens een gesprek komen er vanzelf ideeën naar boven. Sommigen nemen een iPad mee en loggen in op de gratis Wifi van het ziekenhuis om bijv. een songtekst op te zoeken. En ben je geen “wandelende muziekencyclopedie”, dan is het een goed idee om een lijst mee te nemen waar men wat uit kan kiezen.
ik begeleid mijzelf op piano. hoe lossen we dat op?
Sommige ziekenhuizen hebben een elektrische piano ter beschikking. Met een serveerwagen ('butler tray' op wielen) en een verlengsnoer, kan deze prima van kamer naar kamer. Overal is een stopcontact en eventueel een stoel of kruk te vinden. Wij fungeren dan als 'roadie'; terwijl jij kennismaakt met de patiënt(en), zetten wij alles voor je klaar. Plug and play! Hatsiekadee.
Kunnen we met onze hele band komen?
We houden een maximaal aantal aan van 3 muzikanten. Dus liever minder. Anders wordt het echt te druk en te luidruchtig in de kamers of voor sommige patiënten. En je raakt het directe, persoonlijke contact anders ook kwijt. Sommige patiënten zouden best even lekker uit hun dak willen gaan, maar we moeten rekening blijven houden met alle andere mensen.
Wat zijn de reacties?
Ook dat verschilt. Per kamer zelfs. Of per patiënt! In de ene kamer is de sfeer heel intiem en soms emotioneel. In een andere kamer ontstaat er een feestje en wordt er misschien zelfs gedanst! Hoe dan ook, men is altijd blij dat je bent geweest. Ook het personeel loopt met een brede grijns door de wandelgangen. In het Deventer Ziekenhuis is 'Bedside Buskers' inmiddels een bekend begrip en men weet vaak van tevoren dat er een muzikant langskomt. Soms wordt Ilse Hoogaars vlak voor een ronde opgebeld met de vraag: ‘Waar blijven jullie nou?!’ Net als de patiënten en hun familieleden en vrienden genieten de medewerkers ook enórm van onze visites.