Bij een kamer waar we vanwege infectiegevaar niet naar binnen mochten, stelden we voor om vanaf de gang iets te spelen. In de kamer was ook visite aanwezig, allemaal dames met een mondkapje op. Er werd gevraagd om ‘Mag ik dan bij jou’ van Claudia de Breij. Esther en Geert hadden het nummer nog nooit gespeeld, maar kende het wel. En met de iPad erbij moest het lukken. Het werd een prachtige uitvoering waarbij de dames in de kamer het niet droog hielden en troost zochten bij elkaar. Na afloop zei Esther: “Eh...we wilden jullie eigenlijk opvrolijken!” Eén van de vrouwen riep (met het infectiegevaar in ons achterhoofd): “En we mogen niet eens knuffelen!” Gelukkig kon iedereen erom lachen.
Hieronder een klein fragment.